اگر درخواست طلاق از طرف زن باشد مهریه به او تعلق میگیرد؟

این پرسش اساسی که

اگر درخواست طلاق از طرف زن باشد مهریه به او تعلق میگیرد؟

، پاسخ نسبتاً روشنی دارد: بله، مهریه در اغلب موارد، حتی با درخواست طلاق از سوی زن، همچنان به او تعلق می گیرد. مهریه یک حق مالی مستقل و جداگانه است که به محض جاری شدن عقد نکاح، به ذمه مرد قرار می گیرد و اصل بر تعلق آن به زن است، مگر در شرایط خاص و توافقاتی که به صورت رسمی ثبت شده باشند.

در زندگی زناشویی، مسیر گاهی از تفاهم به چالش می رسد و زن و مرد ناگزیر به انتخاب مسیر جدایی می شوند. این دوران، مملو از دغدغه های حقوقی و عاطفی است و یکی از اصلی ترین نگرانی ها، وضعیت مهریه است؛ حقی که از دیرباز به عنوان پشتوانه مالی زن شناخته شده است. بسیاری از زنانی که در آستانه تصمیم به درخواست طلاق قرار می گیرند، با این سوال حیاتی مواجه می شوند که آیا اقدام آن ها به معنای چشم پوشی از این حق خواهد بود؟ درک این پیچیدگی ها، نه تنها به زنان، بلکه به مردان نیز کمک می کند تا با آگاهی کامل تری به این موضوع نگاه کنند و مسیر قانونی را با شفافیت بیشتری طی نمایند. این مقاله، به منظور روشن ساختن ابعاد حقوقی مهریه در شرایط درخواست طلاق از سوی زن، با هدف ارائه راهنمایی جامع و قابل اتکا، تدوین شده است.

مهریه: ستون فقرات مالی در زندگی زناشویی

مهریه، واژه ای آشنا در فرهنگ و حقوق ما، نه تنها یک رسم دیرینه، بلکه یک نهاد حقوقی مهم است که از جنبه های شرعی و قانونی، جایگاهی ویژه دارد. درک عمیق تر از ماهیت و انواع آن، اولین گام برای روشن شدن وضعیت آن در زمان جدایی است.

تعریفی از مهریه و جایگاه آن

مهریه مالی است که مرد در زمان عقد نکاح، بر عهده خود می گیرد و به زن متعهد می شود. این تعهد می تواند به صورت نقدی، کالاهای غیرنقدی مانند خانه، زمین، طلا، یا حتی تعهد به انجام خدماتی خاص مانند آموزش قرآن یا سفر حج باشد. نکته کلیدی اینجاست که مهریه با جاری شدن صیغه عقد، به تملک زن در می آید و یک حق شرعی و قانونی مستقل برای او محسوب می شود. به بیان دیگر، مهریه از جمله حقوق مالی زن است که هیچ ارتباطی به ادامه زندگی زناشویی یا نوع درخواست طلاق ندارد.

تفاوت های مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه

مهریه در نظام حقوقی ایران به دو دسته اصلی تقسیم می شود که دانستن تفاوت آن ها برای مطالبه یا دفاع در برابر آن، بسیار مهم است:

• مهریه عندالمطالبه: این نوع مهریه رایج ترین شکل آن است. در این حالت، زن به محض عقد، حق مطالبه تمام مهریه خود را دارد و مرد موظف به پرداخت آن است، بدون اینکه نیازی به اثبات توانایی مالی خود باشد. دادگاه ها در صورت مطالبه، مرد را ملزم به پرداخت می کنند و در صورت عدم توانایی یکجا، رأی به تقسیط آن می دهند.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت آن مشروط به اثبات توانایی مالی مرد است. به این معنا که زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را دریافت کند که در دادگاه ثابت کند مرد از توانایی مالی لازم برای پرداخت آن برخوردار است. این شرط، بار اثبات را بر عهده زن قرار می دهد و روند مطالبه را کمی پیچیده تر می کند.

ماهیت حقوقی مهریه: دین مستقل از طلاق

شاید مهمترین نکته ای که باید درباره مهریه به خاطر سپرد، این است که ماهیت حقوقی آن، یک دین است. مهریه دینی است بر عهده مرد، درست مانند سایر بدهی ها، و وجود یا عدم وجود آن، مستقل از ادامه یا پایان یافتن زندگی زناشویی است. این بدان معناست که حتی اگر زن تصمیم به جدایی بگیرد و خود درخواست طلاق دهد، این اقدام به تنهایی به معنای از بین رفتن حق مهریه او نیست. این حق، تا زمانی که به طور رسمی توسط زن بخشیده یا اسقاط نشود، به قوت خود باقی می ماند.

مهریه نه تنها یک پشتوانه مالی برای زن است، بلکه نمادی از تعهد مرد در آغاز زندگی مشترک و پاسداری از حقوق زن در تمام مراحل آن، از جمله در مسیر دشوار جدایی، محسوب می شود.

قاعده کلی: مهریه، حقی که با درخواست طلاق زن از بین نمی رود

تصور عمومی بر این است که اگر زنی برای طلاق پیش قدم شود، مهریه او از بین می رود یا به او تعلق نخواهد گرفت. اما واقعیت حقوقی چیز دیگری می گوید. در نظام قانونی ایران، اصل بر این است که درخواست طلاق از سوی زن، به خودی خود، باعث سقوط حق مهریه او نمی شود.

این حق، مانند یک بدهی، از زمان عقد بر ذمه مرد قرار گرفته و تا زمانی که زن به طور رسمی و با رضایت کامل آن را نبخشیده باشد، قابل مطالبه است. این موضوع به خصوص در پرونده هایی که زن دلایل قانونی موجهی برای طلاق دارد، مانند شروط دوازده گانه عقدنامه یا اثبات عسر و حرج، کاملاً صدق می کند. حتی در مواردی که زن بدون دلیل موجه قانونی درخواست طلاق می دهد، حق مهریه او همچنان محفوظ می ماند، اگرچه ممکن است برای جلب رضایت مرد به طلاق، ناگزیر به توافق بر سر بذل بخشی یا تمام آن شود. این اصل، به زنان اطمینان می دهد که حتی در صورت تصمیم به پایان دادن زندگی مشترک، بخش مهمی از حقوق مالی آن ها مورد حمایت قانون است و نباید از ترس از دست دادن مهریه، از پیگیری حقوقی خود منصرف شوند.

انواع طلاق از طرف زن و تاثیر آن بر مهریه

زمانی که زن درخواست طلاق می دهد، نوع طلاق و دلایل آن نقش مهمی در سرنوشت مهریه ایفا می کند. درک این انواع، به روشن شدن مسیر پیش روی زوجین کمک شایانی خواهد کرد.

طلاق توافقی: سرنوشت مهریه در سایه رضایت

طلاق توافقی، همان طور که از نامش پیداست، بر پایه توافق مشترک زن و مرد برای جدایی بنا شده است. در این فرآیند، زوجین می توانند بر سر تمام مسائل مالی و غیرمالی، از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و اجرت المثل، به توافق برسند و آن را به دادگاه ارائه دهند.

در بسیاری از موارد، زن ممکن است برای تسریع در روند طلاق و جلب رضایت مرد، بخشی از مهریه خود، یا حتی تمام آن را ببخشد. این بخشش باید به صورت رسمی و کتبی ثبت شود تا دارای اعتبار قانونی باشد. اما اگر توافقی بر سر بخشش مهریه صورت نگیرد، زن همچنان حق دارد تمام مهریه خود را مطالبه کند. نکته مهم این است که این نوع طلاق، فرصتی برای زوجین فراهم می آورد تا بدون کشمکش های طولانی و پرهزینه، با مذاکره و تفاهم به یک نتیجه مطلوب دست یابند. در این حالت، اینکه آیا زن باید تمام مهریه را ببخشد یا خیر، کاملاً به توافق طرفین بستگی دارد و هیچ اجباری برای بخشش کامل مهریه در کار نیست، مگر اینکه خود زن چنین تصمیمی بگیرد.

طلاق به خواست زن بر اساس شروط ضمن عقد یا عسر و حرج: مهریه محفوظ می ماند

در شرایطی که زن دلایل قانونی و موجهی برای درخواست طلاق دارد، مسیر حقوقی متفاوتی در پیش گرفته می شود و در این موارد، حق مهریه زن کاملاً محفوظ می ماند.

شروط دوازده گانه عقدنامه: ابزاری برای احقاق حق

شروط دوازده گانه که معمولاً در سند رسمی ازدواج به صورت چاپی وجود دارند و در صورت امضای زوجین اعتبار می یابند، ابزاری قدرتمند برای زن به منظور درخواست طلاق هستند. این شروط، که به نوعی وکالت زن از مرد برای طلاق محسوب می شوند، شامل موارد متعددی است که در صورت اثبات آن ها در دادگاه، زن می تواند بدون نیاز به رضایت مرد، طلاق بگیرد و مهریه خود را نیز به طور کامل دریافت کند. مهمترین این شروط عبارتند از:

1. ترک زندگی توسط مرد به مدت ۶ ماه متوالی یا ۹ ماه متناوب در یک سال بدون دلیل موجه.
2. عدم پرداخت نفقه توسط مرد به مدت ۶ ماه یا عدم تمکین از وظایف مالی زندگی زناشویی و عدم امکان الزام او به پرداخت.
3. سوءرفتار یا سوءمعاشرت مرد به حدی که ادامه زندگی را برای زن غیرقابل تحمل کند (مانند ضرب و شتم، فحاشی، اعتیاد شدید).
4. ابتلای مرد به بیماری های صعب العلاج یا مسری که زندگی مشترک را مختل کند و امکان درمان نباشد.
5. جنون مرد در صورتی که ادامه زندگی زناشویی ممکن نباشد.
6. محکومیت قطعی مرد به حبس بیش از ۵ سال یا هر مجازات دیگری که موجب لطمه به حیثیت خانوادگی شود.
7. اعتیاد مرد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی به شکلی که زندگی خانوادگی را به مخاطره بیندازد و او از ترک اعتیاد خودداری کند.
8. ازدواج مجدد مرد بدون رضایت همسر اول یا عدم اجرای عدالت بین همسران.
9. عقیم بودن مرد یا عدم توانایی او در ایفای وظایف زناشویی پس از گذشت ۵ سال از ازدواج.
10. غیبت مرد به مدت بیش از ۶ ماه بدون اطلاع و محل زندگی او نامعلوم باشد.
11. ارتکاب مرد به جرائم ضد عفت یا جرائمی که موجب وهن حیثیت زن و خانواده شود.
12. هر شرط دیگری که زن و مرد در زمان عقد توافق کرده و در سند ازدواج درج کرده باشند.

در تمامی این موارد، زن علاوه بر حق طلاق، مهریه خود را نیز به طور کامل مطالبه و دریافت خواهد کرد. همچنین باید اشاره کرد که اگر زن حق طلاق (وکالت در طلاق) داشته باشد، این وکالت به معنای از بین رفتن مهریه نیست، مگر اینکه در متن وکالت نامه صراحتاً شرطی مبنی بر بذل یا اسقاط مهریه ذکر شده باشد.

عسر و حرج: راهی برای رهایی از دشواری

عسر و حرج، حالتی است که ادامه زندگی مشترک برای زن به دلیل شرایط خاص، دشوار و غیرقابل تحمل می شود. این شرایط می تواند شامل مواردی باشد که در شروط دوازده گانه ذکر نشده اند، اما به قدری شدید هستند که زندگی مشترک را به بحران می کشند. مصادیق عسر و حرج می تواند شامل ضرب و شتم شدید و مستمر، عدم تمکین مرد از وظایف زناشویی، تهدید جانی، یا رفتارهایی باشد که از نظر عرفی و قانونی، ادامه زندگی را برای زن ناممکن می سازد.

در صورت اثبات عسر و حرج در دادگاه، زن می تواند حکم طلاق را دریافت کند و در این حالت نیز، حق مهریه او کاملاً محفوظ است و می تواند آن را مطالبه نماید.

طلاق خلع: بذل مهریه برای رهایی از کراهت

طلاق خلع نوعی از طلاق است که زن به دلیل کراهت یا همان تنفر شدید از مرد و عدم تمایل به ادامه زندگی مشترک، درخواست طلاق می دهد و برای جلب رضایت مرد به طلاق، مالی را به او می بخشد. این مال، معمولاً بخشی یا تمام مهریه زن است.

میزان بذل (بخشش) در طلاق خلع کاملاً به توافق زن و مرد بستگی دارد. می تواند تمام مهریه، قسمتی از آن، یا حتی مالی دیگر باشد. مهم این است که این بخشش در ازای رضایت مرد به طلاق صورت می گیرد. نکته حقوقی مهم در طلاق خلع، حق رجوع زن در دوران عده است. اگر زن در دوران عده از بخشش خود پشیمان شود و به مهریه خود رجوع کند، طلاق خلع باطل شده و به طلاق رجعی تبدیل می شود و در این صورت، مرد نیز حق رجوع به زندگی مشترک را خواهد داشت. این تفاوت اساسی با بخشش رسمی مهریه در دفترخانه است که در آن صورت، بخشش قطعی و غیرقابل رجوع خواهد بود.

درخواست طلاق از طرف زن بدون دلیل قانونی موجه: موازنه ای برای جدایی

گاهی اوقات، زن بدون اینکه دلایل موجه قانونی (مانند شروط دوازده گانه یا عسر و حرج) داشته باشد، صرفاً به دلیل عدم علاقه یا عدم تمایل به ادامه زندگی مشترک، درخواست طلاق می دهد. در این حالت، اگر مرد با طلاق موافق نباشد، زن برای طلاق گرفتن با دشواری هایی مواجه خواهد شد.

در چنین شرایطی، اگرچه حق مهریه زن همچنان محفوظ است، اما برای جلب رضایت مرد به طلاق، ممکن است زن ناچار به بذل یا بخشش بخشی یا تمام مهریه خود شود. این حالت، ماهیت متفاوتی با طلاق خلع دارد؛ چرا که در اینجا ممکن است کراهت شدید وجود نداشته باشد، بلکه صرفاً عدم تمایل به ادامه زندگی است. بنابراین، اگر زن درخواست طلاق دهد و مرد رضایت ندهد، حق مهریه او باقی است، اما گرفتن طلاق بدون دلیل موجه قانونی یا رضایت مرد، نیازمند سازش های مالی از سوی زن است.

مواردی که مهریه به زن تعلق نمی گیرد یا ساقط می شود

اگرچه مهریه یک حق ثابت و مستقل برای زن است، اما در شرایط خاصی، این حق ممکن است از بین برود یا در میزان آن تغییر ایجاد شود. آگاهی از این موارد، برای هر دو طرف ازدواج ضروری است.

بذل (بخشش) رسمی و قطعی مهریه

یکی از رایج ترین راه های ساقط شدن مهریه، بذل یا ابراء ذمه است. این بدان معناست که زن به صورت رسمی و با اراده آزاد خود، تمام یا بخشی از مهریه خود را به مرد ببخشد. این بخشش می تواند در قالب سند رسمی صلح نامه در دفاتر اسناد رسمی یا ضمن توافقات طلاق در دادگاه صورت گیرد. نکته حائز اهمیت این است که بخشش رسمی مهریه قطعی و غیرقابل رجوع است، برخلاف طلاق خلع که زن در عده می تواند به آن رجوع کند. بنابراین، اگر زنی مهریه خود را در دفترخانه یا در دادگاه به صورت رسمی و قطعی ببخشد، دیگر امکان مطالبه مجدد آن را نخواهد داشت.

فوت زن قبل از نزدیکی (در صورت عدم تعیین مهریه) یا طلاق قبل از نزدیکی

قانون مدنی در خصوص مهریه و وضعیت نزدیکی، قواعد مشخصی دارد:

• اگر مهریه در عقد تعیین نشده باشد و زن قبل از نزدیکی فوت کند، مهریه به او تعلق نمی گیرد.
• اما در صورتی که طلاق قبل از وقوع نزدیکی صورت گیرد، طبق ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی، زن مستحق دریافت نصف مهریه تعیین شده خواهد بود. این قاعده، یک استثناء مهم در خصوص میزان تعلق مهریه در صورت جدایی قبل از آغاز زندگی مشترک کامل است.

نشوز زن: تفکیک از حق مهریه و نفقه

نشوز، اصطلاحی حقوقی است که به عدم تمکین زن از وظایف زناشویی بدون دلیل موجه اطلاق می شود. این وظایف عمدتاً شامل تمکین عام (سکونت در منزل مشترک و ایفای وظایف زناشویی) و تمکین خاص (برقراری رابطه جنسی) است.

یک تصور غلط رایج این است که نشوز زن باعث از بین رفتن حق مهریه او می شود. این در حالی است که نشوز تنها باعث سقوط حق نفقه و اجرت المثل زن می گردد، اما هیچ تاثیری بر حق مهریه او ندارد. مهریه حقی است که به محض عقد بر ذمه مرد قرار می گیرد و مستقل از تمکین یا عدم تمکین زن است. بنابراین، در صورت نشوز زن، مهریه او از بین نمی رود، اما او دیگر مستحق دریافت نفقه و اجرت المثل نخواهد بود. این تمایز قانونی برای حفظ حقوق زنان بسیار حائز اهمیت است.

سایر توافقات رسمی و قانونی

هرگونه توافق رسمی و قانونی دیگر بین زوجین که منجر به اسقاط، تغییر یا تعدیل در میزان مهریه شود، معتبر خواهد بود. این توافقات باید به صورت کتبی و رسمی ثبت شده باشند تا از اعتبار قانونی برخوردار باشند. به عنوان مثال، اگر در قالب یک قرارداد رسمی، زن به جای مهریه، حق مالکیت بر مالی دیگر را بپذیرد، این توافق معتبر خواهد بود.

مراحل مطالبه مهریه در مسیر طلاق

مطالبه مهریه، چه در کنار درخواست طلاق و چه به صورت جداگانه، فرآیندی قانونی دارد که مراحل آن باید با دقت طی شود. آشنایی با این مراحل، به زن کمک می کند تا با آگاهی بیشتری حقوق خود را پیگیری کند.

اقدام از طریق اداره اجرای ثبت

اولین و اغلب سریع ترین راه برای مطالبه مهریه، اقدام از طریق اداره اجرای ثبت اسناد و املاک است. با ارائه سند رسمی ازدواج به دفترخانه محل تنظیم عقد و سپس به اداره اجرای ثبت، زن می تواند تقاضای صدور اجرائیه مهریه خود را داشته باشد. پس از صدور اجرائیه، اداره ثبت اقدام به توقیف اموال منقول و غیرمنقول مرد (به استثنای مستثنیات دین) می کند. این روش به دلیل سرعت بیشتر و عدم نیاز به تشکیل پرونده قضایی اولیه، مورد توجه بسیاری از زنان است. اگر مهریه عندالاستطاعه باشد، ابتدا باید توانایی مالی مرد از طریق دادگاه اثبات شود.

مراجعه به دادگاه خانواده

در صورتی که زن از طریق اداره ثبت به نتیجه نرسد (مثلاً به دلیل نداشتن اموالی که بتوان توقیف کرد) یا در پرونده های پیچیده تر، مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده صورت می گیرد. زن می تواند با مراجعه به دادگاه خانواده و ارائه دادخواست مطالبه مهریه، روند قانونی را آغاز کند. دادگاه پس از بررسی پرونده، حکم به پرداخت مهریه صادر خواهد کرد. این روش ممکن است زمان برتر باشد، اما در مواردی که نیاز به بررسی دقیق تر شرایط یا وجود اختلافات حقوقی دیگر است، مسیر اصلی محسوب می شود.

دفاع مرد در مقابل مطالبه مهریه: اعسار و تقسیط

در مقابل مطالبه مهریه، مرد نیز حقوقی برای دفاع از خود دارد. اگر مرد توانایی مالی برای پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را به دادگاه ارائه دهد. در صورت اثبات اعسار، دادگاه حکم به تقسیط مهریه می دهد و مرد را ملزم به پرداخت آن به صورت اقساط ماهانه یا سالانه می کند. در این روند، توانایی مالی مرد توسط دادگاه بررسی می شود تا قسطی منصفانه و قابل پرداخت برای او تعیین شود. حتی در صورت درخواست طلاق از طرف زن، مهریه عندالاستطاعه همچنان قابل مطالبه است، اما این مطالبه منوط به اثبات توانایی مالی مرد در دادگاه خواهد بود. همچنین باید توجه داشت که تا زمانی که مهریه به طور کامل پرداخت نشده یا به صورت رسمی اسقاط نشده باشد، حتی بعد از طلاق از طرف زن نیز زن می تواند مهریه خود را مطالبه کند.

توصیه های حقوقی و راهنمای عملی برای زنان

مواجهه با مسائل حقوقی خانواده، به ویژه در دوران پرچالش طلاق، می تواند طاقت فرسا باشد. برای اینکه زنان بتوانند از حقوق خود به بهترین نحو دفاع کنند و در این مسیر آگاهانه گام بردارند، رعایت نکات حقوقی و عملی زیر ضروری است.

مشاوره با وکیل متخصص خانواده: چرا ضروری است؟

پیچیدگی های قوانین خانواده، تغییرات مستمر در رویه های قضایی و تفاوت ظریف در هر پرونده، مشاوره با یک وکیل متخصص خانواده را نه تنها مفید، بلکه ضروری می سازد. یک وکیل کارآزموده می تواند:

• شما را با تمامی حقوق و تکالیف قانونی تان آشنا کند.
• بهترین استراتژی حقوقی را با توجه به شرایط خاص پرونده شما طراحی کند.
• در جمع آوری مستندات و شواهد لازم یاری تان دهد.
• در تمامی مراحل دادگاه، از تنظیم دادخواست تا دفاع نهایی، شما را همراهی کند.
• از تضییع حقوق شما به دلیل ناآگاهی یا فشارهای روانی جلوگیری نماید.

قبل از هرگونه اقدام یا امضای سندی، حتماً با وکیل خود مشورت کنید.

جمع آوری مستندات و شواهد قوی

در پرونده های طلاق، به ویژه اگر درخواست طلاق بر اساس عسر و حرج یا شروط ضمن عقد باشد، داشتن مستندات و شواهد قوی نقش حیاتی ایفا می کند. این مستندات می تواند شامل:

• گزارش پزشکی قانونی (در صورت ضرب و شتم).
• شهادت شهود.
• پیامک ها، نامه ها، یا ایمیل های حاوی تهدید یا سوءرفتار.
• مدارک مربوط به عدم پرداخت نفقه.
• احکام قضایی پیشین (در صورت وجود).
• هرگونه مدرک دیگری که بتواند ادعای شما را در دادگاه اثبات کند.

جمع آوری دقیق و مستند این شواهد می تواند به روند سریع تر و موفقیت آمیزتر پرونده شما کمک کند.

آگاهی از حق حبس: پشتوانه ای قانونی برای زن

حق حبس، یکی از حقوق مهم زن در عقد نکاح است که کمتر به آن توجه می شود. بر اساس ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی، زن می تواند تا زمانی که مهریه او به طور کامل پرداخت نشده باشد، از ایفای وظایف زناشویی (تمکین خاص) امتناع کند، مشروط بر اینکه تا آن زمان نزدیکی واقع نشده باشد. این حق، ابزاری قدرتمند برای زن است تا مرد را به پرداخت مهریه وادار کند و از نظر قانونی نیز مورد حمایت است. در این صورت، با وجود عدم تمکین، زن همچنان مستحق دریافت نفقه خواهد بود.

پرهیز از توافقات شفاهی: تضمین حقوق با ثبت رسمی

در مسائل مالی و حقوقی، به ویژه در شرایط حساس طلاق، هرگز به توافقات شفاهی بسنده نکنید. هرگونه توافق بر سر مهریه، نفقه، حضانت، یا تقسیم اموال باید به صورت کتبی و رسمی در دفتر اسناد رسمی یا در قالب صورت جلسه دادگاه ثبت شود. توافقات شفاهی فاقد اعتبار قانونی لازم هستند و در صورت بروز اختلاف، اثبات آن ها بسیار دشوار خواهد بود.

حفظ هوشیاری و دقت در تمامی مراحل، همراه با بهره گیری از دانش حقوقی متخصصین، می تواند ضامن حفظ حقوق و آرامش خاطر زنان در این مسیر باشد.

نتیجه گیری

در مواجهه با این پرسش که اگر درخواست طلاق از طرف زن باشد مهریه به او تعلق میگیرد؟، پاسخ حقوقی و شرعی قاطع است: مهریه به عنوان یک حق مستقل و پایدار، غالباً با درخواست طلاق از سوی زن از بین نمی رود و به او تعلق می گیرد. این حق، از لحظه جاری شدن صیغه عقد بر ذمه مرد قرار می گیرد و تا زمانی که به صورت رسمی و با اراده آزاد زن بخشیده یا اسقاط نشده باشد، به قوت خود باقی است. چه زن بر اساس شروط دوازده گانه عقدنامه یا اثبات عسر و حرج اقدام به طلاق کند، و چه در مسیر طلاق توافقی یا خلع قرار گیرد، سرنوشت مهریه تابعی از قوانین مشخص و توافقات رسمی است.

پیچیدگی ها و ظرافت های حقوقی در پرونده های طلاق، به ویژه در موضوع مهریه، بر اهمیت آگاهی دقیق از قوانین و شرایط خاص هر پرونده تاکید می کند. هر گام در این مسیر، نیازمند دقت، دانش و تخصص است تا از تضییع حقوق فردی جلوگیری شود. از این رو، همواره توصیه می شود که قبل از هرگونه تصمیم گیری یا اقدامی، با وکیل متخصص خانواده مشورت نمایید تا با دیدی روشن و حمایتی قانونی، حقوق خود را حفظ کرده و مسیر پیش رو را با اطمینان بیشتری طی کنید.