توانایی زبان فارسی در گرو این است که زبان علم باقی بماند

عضو هییت علمی گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان با بیان اینکه توانایی زبان فارسی امروز در گرو این است که زبان علم باقی بماند یا اگر کاستی هایی در این زمینه وجود دارد برطرف شود.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنلاین جو، علی شیوا، عضو هییت علمی گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در یک گفت وگوی تلفنی در مورد چگونگی افزایش توان زبان فارسی در ساحت توانمندسازی گنجینه واژگانی گفت: برنامه ریزی زبانی یک برنامه ریزی سنجیده علمی، حساب شده برای حال و آینده زبان بر اساس داشته های زبان است.

او افزود: برای برنامه ریزی زبانی باید همپای دانش های روز و در حد توان و یا بیشتر باید واژه سازی و واژه گزینی انجام شود و علم روز را به زبان خودمان بیاموزیم.

شیوا با بیان اینکه توانایی زبان فارسی امروز در گرو این است که زبان فارسی زبان علم باقی بماند یا اگر کاستی هایی در این زمینه وجود دارد برطرف شود تصریح کرد: جلوه گاه این برای برنامه ریزی زبانی می تواند در نهادهایی مانند فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد.

عضو هییت علمی گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی اظهار داشت: اگر زبان فارسی بتواند از عهده تعبیر و اصطلاح گزینی برای واژه های تخصصی در هر زمینه ای برآید می توان به ماندگاری درازمدت آن کاملاً امیدوار بود.

*** رخنه زبان بیگانه، زبان را از پویایی باز می دارد

وی با اشاره به اینکه امروزه در حوزه علوم جدید بسیاری از اصطلاحات و واژگان وارد زبان فارسی شده است بیان داشت: اگر دروازه های زبان را به حال خود رها کنیم و به روی زبان بیگانه گشوده باشد به مرور واژگان بیگانه چنان در زبان رخنه می کند که زبان را از پویایی باز می دارد و به وابستگی عادت می دهد.

شیوا اذعان داشت: واژه سازی یکی از مهم ترین ارکان در برنامه ریزی زبانی است و باعث می شود شان زبان حفظ شود.