«من زمین را دوست دارم»؛ اثری با فضایی فانتزی و کودکانه درباره دغدغه‌های محیط زیستی

یک کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با آنلاین جو؛

فاطمه نصرتی کارگردان «من زمین را دوست دارم» گفت: هیچ چیز در این نمایش رئال و واقعی نیست و همه چیز کاملا فانتزی و ساخته ذهن نویسنده است اما به کودکان این فرصت را می‌دهد تا با مسائل محیط زیستی و بحران‌های آن آشنا شوند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنلاین جو، نمایش «من زمین را دوست دارم» به نویسندگی و کارگردانی فاطمه نصرتی از ۱۱ تا ۱۸ آذر هرشب  در تماشاخانه صحنه آبی روی صحنه می‌رود.
 
فاطمه نصرتی درباره شکل‌گیری ایده این اثر نمایشی در گفت‌وگو با آنلاین جو گفت: زمین و محیط زیست همیشه دغدغه من بوده و دوست داشتم نمایشی با این موضوع روی صحنه ببرم. اتفاقاتی که در حال رخ دادن است از بحران آب و انرژی تا ساختمان‌سازی‌های بی‌رویه و قطع کردن درختان، زمین را تهدید می‌کند. ایده نمایشنامه وقتی به ذهنم رسید که با خودم گفتم این همه بلایی که سر زمین می‌آید در آینده زمین چه شکلی خواهد شد. با ورود هوش مصنوعی، بیشتر مردم فکر می‌کنند دنیا رو به پیشرفت می‌رود، زندگی در سیاره مشتری ادامه پیدا می‌کند، همه چیز به سمت فناوری و رفاه آدمیزاد پیش می‎رود، اما من  کاملا برعکس فکر می‌کنم.
 
وی درباره موضوع و مضمون نمایش توضیح داد: بر اساس یک اتفاق در کهکشان راه شیری، دستگاه زمان دچار اختلال شده و زمان به دویست سال آینده می‌رود. فضا کاملا فانتزی است سعی کردم با یک کار کودکانه و با زبان ساده تمام دغدغه‌ها را عنوان کنیم. برعکس اتفاقی که ما فکر می‌کنیم زمین را داریم از دست می‌دهیم و عقب گرد می‌کنیم زمینی که سخاوتمندانه همه چیز را در اختیار ما گذاشته است درختانی که اکسیژن تولید می‌کنند باران و برف آبی که از دل چشمه‌های زمین بیرون میاد. اما ما با سخاوت زمین، مانند قاتل‌ها رفتار می‌کنیم در صورتی که زمین واقعا مادر ماست و ما بعنوان بچه‌هایش واقعا ناشکر هستیم.
 
این کارگردان درباره سبک و فضای نمایش خاطرنشان کرد: سبک این نمایش کمدی فانتزی کودکانه است من تلاش کردم با زبان کودکانه و ساده نمایش را اجرا کنم. فضا بین کهکشان و زمین ۲۰۰ سال آینده می‌گذرد اصلا هیچ چیز در این نمایش رئال و واقعی نیست و همه چیز کاملا فانتزی و ساخته ذهن نویسنده است. در واقع تلاش کردم با زبان فانتزی، این رویاپردازی را که در ذهنم هست روی صحنه بیاورم. با این فانتزی‌ها نشان بدهم که چه خطری در کمین ماست. در عین حال که نمایش مفرح است و تماشاگر خیلی لذت می‌برد. علاوه بر ریتم بالا،  تنوع تصویری و قاب خوبی دارد. البته برای طراحی لباس و گریم خیلی تخصصی کار کردیم. داستان نمایش برای تماشاگر کشش دارد و ۵۰ دقیقه با داستان پیش می‌رود. در این نمایش موضوعاتی مهمی توسط کودکانی که قرار است آینده را بسازند و زمین را سبز نگه دارند، مطرح می‌شود. من فکر می‌کنم بهترین سفیر‌ها و نماینده‌ها همین کودکان هستند که حرف زمین را به مردم منتقل کنند.

نصرتی درباره ویژگی‌های نمایش گفت: همان‌طور که در بالا اشاره کردم نمایش ریتم بالایی دارد و متن و شعر‌های خیلی قوی دارد. با وجود تنوع تصویری، تماشاگر علاوه بر اینکه از نمایش لذت می‌برد، تحت تاثیر هم قرار می‌گیرد. دیالوگ‌ها کسل کننده نیست پر از غافلگیری و اطلاعات جذاب است. اتمسفر کار کاملا شاد است، دید منفی و سیاه ندارد و نگاه به یک آینده روشن دارد. من فکر میکنم این مهمترین ویژگی این نمایش باشد که نگاهی روشن به آینده زمینی دارد که برای من مهم است و دلم نمی‌خواهد آن رو از دست بدیم.

این کارگردان با بیان اینکه این نمایش برای تمامی گروه‌های سنی مناسب است، یادآور شد: این نمایش برای همه از کودک پنج ساله تا بزرگسال مناسب است و می‌توانند از این نمایش لذت ببرند. بازیگران این نمایش حدود پنج ماه تمرین کردند و هرکس به فراخور تجربه زیسته و  درکش از این کار بهره می‌برد.

نصرتی درباره ضرورت تولید کار مختص کودکان اظهار کرد: کار برای مخاطب کودک بسیار مهم است. مهمترین قشری که ما روی آنها می‌توانیم تاثیر بگذاریم کودکان هستند. نمایش به کودکان  فرصت می‌دهد که با مسائل مختلف آشنا شوند و در آینده در زمینه‌های مختلف خلاقانه عمل کنند.

وی در پایان صحبت‌هایش عنوان کرد: من همیشه دوست داشتم به شکل سرگرمی به تئاتر نگاه نشود یا فقط یک کالای لوکس برای یکسری افراد بورژوا نباشد. تئاتر باید از دل مردم باشد و برای مردم باشد.  تئاتر یک کار فرهنگی بزرگ است و با تاثیری که روی افراد می‌گذارد، می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند. امیدوارم مسئولین حمایت بیشتری از تئاتر بکنند.